اثر تجویز دراز مدت سیلی‌مارین بر برخی شاخص‌های آنزیمی و سطح بافتی مالون‌ دی‌آلدئید در موش صحرایی دیابتی

نویسندگان

  • روغنی دهکردی, فرشاد دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
  • روغنی, مهرداد مرکز تحقیقات نوروفیزیولوژی، دانشگاه شاهد، تهران، ایران
چکیده مقاله:

Background and Aim: Diabetes mellitus causes enhanced oxidative stress due to increased production of oxygen free radicals and decreased activity of antioxidant defense system. Flavonolignan Silymarin has an antidiabetic effect. This study was conducted to evaluate the effect of its chronic administration on serum levels of aspartate and alanine aminotranferase and the heart and liver level of malondialdehyde. Materials and Methods: In this experimental study, 40 male Wistar rats were divided into 5 equal groups, i.e. control, Silymarin -treated control (100 mg/kg), diabetic, and two Silymarin- treated diabetic groups (50 and 100 mg/kg). Silymarin was daily administered (i.p.) to each of the group members ten days after streptozotocin injection for 4 weeks. Serum levels of aspartate and alanine aminotranferase were measured both before and at the end of the study. In addition, level of malondialdehyde (MDA) was measured in the liver and the heart tissues on the basis of the reaction of thiobarbituric acid. Results: Serum glucose level in high dose Silymarin-treated diabetic group was significantly lower as compared to diabetics in the sixth week (P=0.007).Moreover, diabetic rats showed a significant increase in their aspartate serum level (P=0.028) and alanine aminotranferase (P=0.008) and Silymarin treatment only significantly reduced serum level of alanine aminotranferase (P=0.034). In addition, diabetes was followed by increased level of MDA in the liver (P=0.008) and the heart (P=0.009) tissues and high-dose Silymarin treatment significantly reduced MDA level only in the liver tissues (P=0.026). Conclusion: Long-term treatment with silymarin at a dose of 100 mg/kg can attenuate serum level of alanine aminotranferase and hepatic MDA level and does not have any significant effects on serum level of aspartate aminotranferase and cardiac tissue level of MDA in the administered doses

برای دانلود باید عضویت طلایی داشته باشید

برای دانلود متن کامل این مقاله و بیش از 32 میلیون مقاله دیگر ابتدا ثبت نام کنید

اگر عضو سایت هستید لطفا وارد حساب کاربری خود شوید

منابع مشابه

اثر بربرین در تنظیم آستروسیتهای Gfap+ ناحیه هیپوکمپ موشهای صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین

Background: Diabetes mellitus increases the risk of central nervous system (CNS) disorders such as stroke, seizures, dementia, and cognitive impairment. Berberine, a natural isoquinolne alkaloid, is reported to exhibit beneficial effect in various neurodegenerative and neuropsychiatric disorders. Moreover astrocytes are proving critical for normal CNS function, and alterations in their activity...

متن کامل

اثر بربرین در تنظیم آستروسیتهای Gfap+ ناحیه هیپوکمپ موشهای صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین

Background: Diabetes mellitus increases the risk of central nervous system (CNS) disorders such as stroke, seizures, dementia, and cognitive impairment. Berberine, a natural isoquinolne alkaloid, is reported to exhibit beneficial effect in various neurodegenerative and neuropsychiatric disorders. Moreover astrocytes are proving critical for normal CNS function, and alterations in their activity...

متن کامل

اثر تجویز دراز مدت سیلی مارین بر برخی شاخص های آنزیمی و سطح بافتی مالون دی آلدئید در موش صحرایی دیابتی

زمینه و هدف: دیابت قندی باعث افزایش استرس اکسیداتیو در اثر افزایش تولید رادیکال های آزاد اکسیژن و کاهش فعالیت سیستم دفاع آنتی اکسیدانی می شود. فلاوونولیگنان سیلی مارین دارای اثر ضدّ دیابتی است و هدف از انجام این مطالعه، ارزیابی اثر تجویز آن بر سطح سرمی آسپارتات و آلانین آمینوترانسفراز و سطح مالون دی آلدئید در دو بافت قلب وکبد بود. روش تحقیق: در این مطالعه تجربی، 40 سر موش صحرایی نر به پنج گروه ک...

متن کامل

اثر آنتی هیپرگلیسمیک و آنتی هیپرلیپیدمیک تجویز دراز مدت هسپرتین در موش صحرایی دیابتی

سابقه و هدف: دیابت یکی از مهم ترین عوامل خطر برای اختلالات نفروپاتی، رتینوپاتی، نوروپاتی و بیماریهای قلبی – عروقی می باشد. کاهش دادن سطح گلوکز و لیپیدهای سرم در بیماران دیابتی با استفاده از گیاهان دارویی و مواد مؤثره مشتق از آنها از اهمیت زیادی برخوردار است. در این مطالعه اثر تجویز دراز مدت فلاونوئید هسپرتین بر میزان گلوکز و لیپیدهای سرم در موشهای صحرایی دیابتی شده توسط استرپتوزوتوسین مورد بررس...

متن کامل

اثر تجویز دراز مدت سیلی مارین بر شاخص‌های استرس اکسیداتیو بافت کلیه موش صحرایی نر دیابتی

زمینه و هدف : دیابت قندی موجب افزایش استرس اکسیداتیو و کاهش فعالیت سیستم دفاع آنتی‌اکسیدانتی می‌شود. با توجه به اهمیت تشدید استرس اکسیداتیو در بروز آسیب کلیوی در بیماری دیابت، این مطالعه به منظور ارزیابی اثر تجویز دراز مدت سیلی مارین بر شاخص‌های استرس اکسیداتیو بافت کلیه موش صحرایی دیابتی انجام شد. روش بررسی : این مطالعه تجربی روی 40 سر موش صحرایی نر سفید نژاد ویستار با وزن تقریبی 300-240 گرم ...

متن کامل

تاثیر ضدهیپرگلیسمی و آنتی‌هیپرلیپیدمی تجویز دراز مدت نارینجنین در موش صحرایی دیابتی

چکیده مقدمه: کاهش میزان گلوکز و لیپیدهای سرم در بیماران دیابتی با استفاده از گیاهان دارویی و مواد مؤثره مشتق از آنها اهمیت زیادی دارد. نارینجنین از گروه فلاونوئیدها خواص محافظت‌کننده دارد که به مقدار زیاد در میوه مرکبات یافت می‌شود. هدف: تاثیر تجویز دراز مدت فلاونوئید نارینجنین بر میزان گلوکز و لیپیدهای سرم در موش صحرایی دیابتی. مواد و روش‌ها: در این مطالعه تجربی موش‌های صحرایی نر(40=n) به‌...

متن کامل

منابع من

با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید

ذخیره در منابع من قبلا به منابع من ذحیره شده

{@ msg_add @}


عنوان ژورنال

دوره 19  شماره 1

صفحات  12- 21

تاریخ انتشار 2012-05

با دنبال کردن یک ژورنال هنگامی که شماره جدید این ژورنال منتشر می شود به شما از طریق ایمیل اطلاع داده می شود.

کلمات کلیدی

کلمات کلیدی برای این مقاله ارائه نشده است

میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com

copyright © 2015-2023